MSZA ŚWIĘTA GREGORIAŃSKA

MSZA ŚWIĘTA GREGORIAŃSKA

Msze Święte zwane „gregoriańskimi” biorą swoją nazwę od imienia papieża św. Grzegorza Wielkiego (pontyfikat w latach 590-604).

. . . związane są one z wydarzeniem, które miało miejsce przed wyborem Grzegorza na papieża. Był on przełożonym założonego przez siebie klasztoru na wzgórzu Celio w Rzymie.

Po śmierci jednego z mnichów imieniem Justus, w jego celi znaleziono trzy złote monety, których posiadanie sprzeciwiało się regule życia zakonnego, przewidującej wspólne korzystanie z dóbr materialnych. Grzegorz, aby pomóc zmarłemu oczyścić się po śmierci z powyższego grzechu, polecił odprawienie za niego trzydziestu Mszy Świętych - każdego dnia po jednej.

Po trzydziestu dniach zmarły Justus ukazał się w nocy jednemu z braci, mówiąc, że został uwolniony od wszelkiej kary. Zakonnik nic nie wiedział o odprawianych Mszach św. i gdy później ujawnił treść swojego widzenia, pozostali współbracia doszli do wniosku, że nastąpiło ono w trzydziestym dniu, kiedy odprawiano Msze św. za Justusa. Uznano to za znak, że wspomniane Msze odniosły oczekiwany skutek, a mianowicie pomogły osobie zmarłej w oczyszczeniu z winy i dały możliwość wejścia do nieba.

W jednym ze swych pism św. Grzegorz Wielki, papież, stwierdza, że ofiara Mszy Świętej pomaga osobom potrzebującym oczyszczenia po śmierci i jako przykład podaje powyższe osobiste doświadczenie z życia klasztoru.

Praktyka odprawiania Mszy Świętych „gregoriańskich” została potwierdzona przez Stolicę Apostolską jako pobożny zwyczaj wiernych,
oparty na ich przeświadczeniu i przekonaniu o szczególnej skuteczności takich Mszy Świętych.

Podobnie jak pozostałe intencje mszalne ofiarowane za osoby zmarłe, są prośbą o uwolnienie zmarłego od konsekwencji grzechu.

Sama liczba trzydzieści, oprócz wspomnianego świadectwa ma swoje podstawy biblijne, a mianowicie w Starym Testamencie w Księdze Powtórzonego Prawa (34,8) czytamy że „Izraelici opłakiwali Mojżesza na stepach Moabu przez trzydzieści dni.”

Człowiek pragnąc szczęścia swoich zmarłych, świadczy im miłosierdzie; modli się o oczyszczenie ich z kar; tym samym skraca im czas męski czyśćcowej - swoimi modlitwami wyprasza im dar nieba.